مشکوک به کرونا – چه باید کرد، کجا گزارش داد؟

علیرغم پیشرفت زیاد در کارزار واکسیناسیون، همچنان هر روز تعداد زیادی عفونت جدید با ویروس SARS-CoV-2 گزارش می شود. اما اگر مشکوک هستید که به ویروس آلوده شده اید، چه کاری می توانید انجام دهید و کجا باید آن را گزارش دهید؟ چه زمانی باید به قرنطینه یا انزوا بروید؟ اگر قبلاً به طور کامل در برابر COVID-19 واکسینه شده باشید یا بهبود یافته باشید، چه؟ ما اطلاعاتی در مورد اقدامات صحیح در صورت مشکوک شدن به عفونت کروناویروس ارائه می دهیم.

علائم کرونا را بشناسید

سیر بیماری در مورد عفونت با ویروس کرونا می تواند متفاوت باشد – سپس از COVID-19 صحبت می شود. به طور کلی بین فرم خفیف و فرم شدید تمایز قائل می شود. در نادرترین موارد، این دوره برای تهدید زندگی حیاتی است.

علائم COVID-19 بسیار متغیر است و گاهی اوقات تشخیص آن از آنفولانزای معمولی (آنفولانزا) دشوار است. شایع ترین علائم عبارتند از:

علاوه بر این، شکایات زیر ممکن است رخ دهد:

زمانی که آلوده به نوع Omicron تب یا اختلالات حس بویایی و چشایی کمتر اتفاق می‌افتد، اما سردرد، آبریزش بینی و عطسه و همچنین گلودرد به طور خاص به‌طور مکرر اتفاق می‌افتد.

در اینجا اطلاعات دقیقی در مورد شناخت علائم عفونت کرونا وجود دارد.

در صورت مشکوک شدن به عفونت کرونا چگونه رفتار کنم؟

در صورت بروز یک مورد مشکوک، مهم است که آرامش خود را حفظ کرده و مستقیماً به اورژانس اول رانندگی نکنید. بخش بهداشت محلی (کارکرد جستجوی مؤسسه رابرت کخ) نقطه گزارش مرکزی برای همه موارد کرونا است و مسئول هماهنگی عمومی است.

به منظور آسودگی خاطر مسئولان بهداشتی توصیه می شود در صورت مشکوک بودن به عفونت کرونا تلفنی در مطب دکترش گزارش دادن به. اکنون بسیاری از تمرین‌ها ساعات مشاوره ویژه کرونا را ارائه می‌دهند. در آخر هفته یا خارج از ساعات اداری، می‌توان با خدمات آماده‌سازی پزشکی نیز تماس گرفت شماره تلفن 116117 تماس گرفته شود.

آزمایش چه زمانی انجام می شود؟

آ آزمایش PCR برای COVID-19 در صورت وجود علائم معمول عفونت با ویروس کرونا، مانند علائم شدید تنفسی یا اختلال در حس بویایی و چشایی، صرف نظر از وضعیت واکسیناسیون یا بهبودی توصیه می شود.^1.2 علائم خفیف تنفسی معمولاً دلیلی برای آزمایش PCR نیستند، مگر اینکه اعضای یک گروه در معرض خطر یا افرادی باشند که تماس زیادی با افراد دیگر دارند، مثلاً هنگام کار در زمینه پزشکی، یا اگر با آنها در تماس بوده اند. فردی که تست COVID-19 مثبت داده است (فرد تماس).¹

علاوه بر این، آزمایشات آنتی ژن سریع نیز در شرایط خاص بدون علائم خاص انجام می شود، به عنوان مثال به عنوان یک اقدام احتیاطی برای کارکنان، ساکنان یا بازدیدکنندگان از امکانات اجتماعی یا محل اقامت عمومی، مانند خانه های سالمندان یا بیمارستان ها، یا اگر موارد خاصی وجود داشته باشد. از عفونت حتی پس از اقامت در یک منطقه پرخطر (در داخل آلمان یا خارج از کشور)، آزمایشات کرونا ممکن است تحت شرایط خاصی ضروری باشد. بسته به کاربرد، بین آزمایش PCR در آزمایشگاه و آزمایش آنتی ژن سریع، که می تواند به عنوان خودآزمایی نیز انجام شود، تمایز قائل می شود.

علاوه بر این، بسته به مقررات قابل اجرا، آزمایش آنتی ژن ممکن است مورد نیاز باشد، به عنوان مثال هنگام بازدید از یک کنسرت یا رستوران. قانون به اصطلاح 3G این را فراهم می کند، به عنوان مثال، برای افرادی که نه واکسینه شده اند و نه بهبود یافته اند. قانون 2G-plus همچنین یک آزمایش سریع روزانه اضافی را برای کسانی که واکسینه شده اند یا بهبود یافته اند ارائه می کند.

این هست یک مورد مشکوک قابل گزارش، اگر علاوه بر بروز علائم احتمالی کووید-19، تماس نزدیک با فردی که آلوده بودنش ثابت شده است نیز وجود داشته باشد.¹

تصمیم نهایی در مورد اینکه آیا آزمایش PCR باید انجام شود یا خیر، همیشه با پزشک معالج یا مقام مسئول بهداشتی است.

تماس نزدیک: مورد مشکوک با تماس درجه یک

ویروس کرونا عمدتاً از طریق صحبت کردن، عطسه و سرفه (عفونت قطرات) از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. علاوه بر این، ویروس می تواند برای مدتی روی سطوح زنده بماند، به همین دلیل است که دستان ما نیز ناقل احتمالی هستند، به خصوص اگر صورت خود را لمس کنیم.

به دلیل نحوه انتشار COVID-19، تماس مستقیم با فردی که بیمار است می تواند به این معنی باشد که شما نیز ممکن است بیمار باشید. از چنین مواردی به عنوان تماس های نزدیک یا قبلاً به عنوان تماس های درجه یک یاد می شود.

در این زمینه، تماس نزدیک به معنای یک مکالمه شخصی حداقل ده دقیقه ای (بدون محافظت مناسب، به عنوان مثال محافظت از دهان و بینی) و لمس کردن مانند بوسیدن یا سرفه است. افرادی که در یک خانواده با یک فرد آلوده زندگی می کنند یا در موقعیت هایی بوده اند که ممکن است انتقال آئروسل رخ داده باشد (مثلاً در تمرینات گروه کر یا جشن های مشترک در داخل خانه) نیز به عنوان تماس نزدیک در نظر گرفته می شوند.

فرد تماس آلوده باید برای ویروس کرونا مثبت شده باشد، بنابراین باید بیش از یک شک وجود داشته باشد.

من با یک فرد مبتلا به کروناویروس تایید شده تماس داشتم – چه باید کرد؟

اگر تماس مستقیمی با فردی داشته اید که ابتلا به کووید-19 به شرح بالا ثابت شده است و علائم احتمالی در صورت احساس بیماری، باید آزمایش آنتی ژن سریع انجام دهید. اگر این مثبت است، حداقل به مدت پنج روز در انزوای خانگی بروید. اگر چنین باشد، همین رویه اعمال می شود تماس مشخص نیست اما هنوز علائمی را تجربه می کنید که می تواند نشان دهنده COVID-19 باشد.

در اکثر ایالت های فدرال، انزوا پنج روزه وجود دارد، “آزمایش رایگان” بعدی اکنون دیگر تقریباً در همه ایالت های فدرال قابل اجرا نیست. اگر این تعهد همچنان وجود داشته باشد، “آزمایش رایگان” را می توان با استفاده از آزمایش PCR یا آزمایش آنتی ژن سریع تحت نظارت با شواهد انجام داد. به طور کلی، وزارت بهداشت فدرال توصیه می کند قبل از پایان ایزوله منتظر آزمایش آنتی ژن سریع منفی باشید، حتی اگر دیگر الزام قانونی برای انجام این کار وجود نداشته باشد.

در مورد علائم خفیف، بسته به ایالت فدرال، دیگر نیازی به مراجعه به پزشک با آزمایش PCR نیست. وقتی شک دارید، اولین شماست نقطه تماس اما پزشک عمومی شما. یک خودآزمایی مثبت یا تست سریع به شما این حق را می دهد که یک آزمایش PCR رایگان برای تأیید ظن خود داشته باشید. این توصیه می شود زیرا نتایج آزمایش های آنتی ژن کمتر قابل اعتماد در نظر گرفته می شود.

بسته به شدت علائم شما، پزشک خانواده تعیین می کند که مراحل بعدی چیست و آیا نیاز به آزمایش دارید یا خیر. در اینجا نیز همین امر صدق می کند: لطفاً به تنهایی به اورژانس یا مطب پزشک نروید. خطر انتشار ویروس بسیار زیاد است. اگر احساس بیماری شدید و تنگی نفس دارید، با شماره اورژانس تماس بگیرید. در غیر این صورت در خانه به قرنطینه بروید و مراحل بعدی را تلفنی روشن کنید. اگر نمی توانید با کسی در مطب پزشک خود تماس بگیرید، با خدمات آماده باش پزشکی به شماره 116117 تماس بگیرید.

اگر از برنامه Corona-Warn-App استفاده می کنید، باید نتیجه آزمایش مثبت خود را در برنامه وارد کنید تا به مخاطبین احتمالی هشدار داده شود و زنجیره های بیشتری از عفونت را بشکنید.

من یک تماس بدون علامت هستم

اگر تماس نزدیک با فردی داشته اید که نشان داده شده به ویروس کرونا مبتلا شده است، توصیه می شود تا حد امکان تماس با افراد دیگر، به ویژه افراد گروه های در معرض خطر را کاهش دهید و در خانه قرنطینه شوید. همچنین توصیه می شود هر روز یک آزمایش آنتی ژن سریع انجام دهید، حتی اگر خودتان هیچ علامتی را احساس نکنید.

مورد مشکوک با تماس درجه 2

احتمال دیگر این است که شما خودتان هیچ تماس مستقیمی با فردی که آلوده بودنش ثابت شده بود، نداشتید، اما فرد دومی که با او نیز تماس شخصی داشتید یا داشتید به وضوح در مجاورت فردی با عفونت تایید شده SARS-CoV-2 بود. . عفونت. این قبلا به عنوان تماس درجه 2 شناخته می شد.

در این شرایط چگونه باید اقدام کرد؟ در این صورت باید منتظر مراحل تشخیصی با فردی که در تماس مستقیم با ویروس بوده (تماس درجه یک) باشید. به عنوان یک تماس درجه دوم، لازم نیست با بخش بهداشت تماس بگیرید یا به قرنطینه بروید.

با این حال، اگر تماس نزدیک شما نیز مثبت شد، خود شما تبدیل به یک مخاطب درجه یک، یعنی یک تماس نزدیک می شوید. سپس باید تماس های خود را همانطور که در بالا توضیح داده شد کاهش دهید و در صورت امکان، هر روز یک آزمایش آنتی ژن سریع انجام دهید. اگر نتیجه آزمایش مثبت باشد، ایزوله پنج روزه شروع می شود و بسته به ایالت فدرال، آزمایش PCR انجام می شود. برای این کار می توانید خانه را ترک کنید. از قبل از طریق تلفن با مطب پزشک خانواده خود تماس بگیرید.

افراد تماس رده II و III

در ابتدا، موسسه رابرت کخ، افراد با خطر کمتر را به عنوان افراد تماس رده دوم طبقه بندی کرد. برای مثال، این شامل افرادی می‌شود که فقط برای مدت کوتاهی با فردی که آلوده بودنش ثابت شده بود یا تماس مستقیم مستقیم کوتاهی با صورت یا صوتی داشتند، در یک اتاق بودند. کادر پزشکی که بدون لباس محافظ با یک فرد مبتلا در یک اتاق بودند اما حداقل دو متر فاصله داشتند از این گروه بودند.

رده سوم شامل پرسنل پزشکی می‌شود که با پوشیدن لباس‌های محافظ مناسب، مراقبت یا معاینه پزشکی از افراد مبتلا به عفونت تایید شده ارائه می‌کنند. اکنون این دسته بندی ها حذف شده اند.³

قرنطینه خانگی – چگونه باید رفتار کنم؟

در بیشتر موارد، اگر مشکوک به عفونت با ویروس کرونا هستید، از شما خواسته می‌شود در صورت امکان تماس‌های خود را کاهش دهید و آزمایش آنتی‌ژن سریع روزانه را انجام دهید. این امر خطر ابتلا به سایر افراد را بدون توجه کاهش می دهد.

اگر ثابت شد که آلوده هستید، باید به انزوا بروید. اگر علائم ادامه یافت یا بدتر شد، برای مشاوره با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است لازم باشد که شما برای ایزوله به بیمارستان منتقل شوید.

در طول دوره انزوا، نظارت بهداشتی روزانه باید انجام شود که شامل یادداشت علائم و اندازه گیری منظم دمای بدن است.

به روز رسانی: 07/01/2022

نویسنده: یانیس دینر، دانشجوی پزشکی | سیلک هامان، سردبیر پزشکی