میخچه (کلاووس) را شناسایی و خارج کنید.

میخچه ها معمولا روی پا ایجاد می شوند، به عنوان مثال روی پاشنه پا، روی توپی پا یا روی انگشت بزرگ یا کوچک. اما چسبندگی های دردناک قرنیه می تواند روی دست یا انگشت نیز رخ دهد. ذرت به دلیل ظاهر و درد تیراندازی که می تواند ایجاد کند، اغلب با زگیل اشتباه گرفته می شود. نحوه تشخیص میخچه و تشخیص آنها از زگیل را توضیح می دهیم. همچنین می‌توانید در اینجا دریابید که کدام درمان‌های خانگی در برابر نواحی ضخیم‌شده کمک می‌کنند و چگونه می‌خچه را می‌توان برداشت.

ذرت چیست؟

میخچه (از نظر پزشکی به نام کلاوس یا کلاوس نیز شناخته می شود) اختلالات کراتینه شدن موضعی پوست است که از پینه ایجاد می شود. این ضخامت های مخروطی شکل هستند که به سمت داخل رشد می کنند و مانند خار بافت زیر پوست را سوراخ می کنند. آنها معمولاً روی پا و در موارد نادر روی دست یا انگشت نیز رخ می دهند.

شناخت علائم: ذرت چگونه است؟

ذرت یک ناحیه منقطع و ضخیم است که کمی برآمده است و به وضوح از بافت اطراف جدا شده است. در مرکز این رشد گرد قرنیه معمولاً یک شکاف شاخ زرد رنگ وجود دارد که از آن عبور می کند و شبیه مردمک یک چشم کوچک است. ذرت نام خود را مدیون همین ظاهر است.

هسته سخت ساخته شده از مواد شاخ معمولاً می تواند به عنوان یک خار دردناک در پوست احساس شود، به خصوص تحت فشار، به عنوان مثال هنگام ایستادن یا دویدن. ناحیه اطراف ممکن است قرمز و ملتهب باشد.

ذرت یا زگیل؟

میخچه اغلب با زگیل اشتباه گرفته می شود. در اینجا نحوه تشخیص تفاوت وجود دارد:

• ذرت ها معمولا سطح صافی دارند زیرا تمایل به رشد بیشتر در بافت دارند. علاوه بر این، آنها معمولاً هنگام اعمال فشار صدمه می بینند.
• زگیل از طرف دیگر، آنها معمولاً به سمت بالا رشد می کنند و به صورت یک ارتفاع واضح روی پوست ظاهر می شوند. زگیل‌ها گاهی هیچ دردی ایجاد نمی‌کنند، گاهی اوقات درد خارش دارند. بر خلاف میخچه، زگیل ها “مردمک” ندارند، به این معنی که هسته زرد و شفاف ندارند. زگیل های کف پا یک استثنا هستند: آنها در پوست رشد می کنند، گاهی اوقات نقاط قهوه ای دارند و می توانند هنگام راه رفتن باعث درد شوند.

تصاویر ذرت (سمت چپ) و زگیل (راست) را در مقایسه نشان می دهند – © Getty Images/Evgen_Prozhyrko and iStock.com/damiangretka

زگیل و میخچه نه تنها از نظر علائم، بلکه در نحوه ایجاد آنها نیز متفاوت است: در حالی که زگیل ها به دلیل عفونت های ویروسی ایجاد می شوند و مسری هستند، میخچه ها ناشی از قرنیه شدن هستند و بنابراین مسری نیستند.

اگر مطمئن نیستید که میخچه است یا زگیل، به دنبال مشاوره پزشکی باشید. متخصصان پوست معمولاً می توانند تشخیص را تنها بر اساس ظاهر انجام دهند و یک نمونه پوست نیز می تواند شفافیت را ارائه دهد.

میخچه ها چگونه تشکیل می شوند؟

پیش ساز میخچه پینه ای است که از پینه ساخته شده است. این توسط سلول های پینه ساز از ماده شاخ کراتین به منظور محافظت از پوست تشکیل می شود. این گونه است که پوست به تحریک مکانیکی، عمدتاً فشار یا اصطکاک، واکنش نشان می دهد. علل اغلب نیشگون گرفتن کفش ها یا جوراب هایی است که ساییده می شوند، اما همچنین ناهماهنگی انگشتان یا پا مانند هالوکس والگوس (بونیون ها) یا نقطه فشار روی ناخن پا. میخچه روی انگشتان یا دست ها اغلب در اثر استفاده از ابزار، آلات موسیقی یا تجهیزات ورزشی ایجاد می شود. تحریکات شیمیایی، مانند تحریکات ناشی از عوامل پاک کننده، نیز محرک های احتمالی هستند.

زمانی که فشار یا اصطکاک به طور مزمن – یعنی دائمی یا مکرر – در یک نقطه روی پوست اعمال می شود و قرنیه بیش از حد ضخیم می شود، میخچه از پینه ایجاد می شود. بنابراین دلایل هر دو شکایت یکسان است.

میخچه معمولاً در مکان‌هایی نزدیک به استخوان‌ها که استخوان‌ها یا مواد جامد روی پوست ساییده می‌شوند، یعنی در کناره‌های انگشتان پا، روی مفاصل انگشتان پا یا زیر توپ پا ایجاد می‌شوند.

انواع ذرت

کلاوی انواع مختلفی دارد. برای مثال، بسته به ماهیت، تمایز ایجاد می شود:

• ذرت سخت (Clavus durus) با هسته بسیار سخت شاخ که معمولاً در انگشتان پا و کف پا ایجاد می شود.
• ذرت نرم (clavus mollis) که به عنوان مثال بین انگشتان پا ایجاد می شود (مثلاً در نتیجه ناهماهنگی انگشتان پا) و به دلیل محیط مرطوب نرم باقی می ماند، به این معنی که اغلب باعث درد نمی شود.

فیبرهای عصبی رشد کرده (کلاووس عصبی عروقی) یا رگ های خونی (کلاووس واسکولاریس) می توانند به خصوص دردناک باشند یا هنگام برداشتن میخچه باعث خونریزی شوند. کلاووس نوروفیبروزوس اسکار شده و با بافت همبند و اعصاب تزریق می شود، در حالی که کلاووس پاپیلاری دارای حاشیه سفید و توده ژله مانند یا کبودی در مرکز است. کلاووس زیر ناخنی در زیر ناخن قرار دارد.

کورنیفیکیشن بدون درد، سطحی و غیر عمیق در مکان‌های بدون بار فشاری (مثلاً در لبه پا یا بالای پاشنه پا) به عنوان دانه‌های شبه ذرت یا ارزن (clavus miliaris) نیز شناخته می‌شود. این کراتینه شدن به دلیل فشار نیست، بلکه به دلیل متابولیسم است.

درمان میخچه – در برابر میخچه چه باید کرد؟

هرچه گوه شاخ عمیق‌تر به بافت کشیده شود، ذرت دردناک‌تر است. از آنجایی که قرنیه ذرت در طول زمان عمیق‌تر و عمیق‌تر می‌شود و می‌تواند باعث آسیب شود، رشد آن باید در اسرع وقت درمان شود.

مهم است که ابتدا علت را شناسایی و از بین ببرید تا ناحیه آسیب دیده پوست بیشتر تحریک نشود. به عنوان مثال، کفش های ناراحت کننده را ممنوع کنید و فقط کفش های راحت بپوشید. برای کاهش فشار می توان از یک بالشتک تسکین دهنده به صورت جداگانه استفاده کرد. اگر به محرک رسیدگی شود، ذرت نیز می تواند به مرور زمان خود به خود از بین برود.

در مراحل اولیه، گاهی اوقات می توان درمان را خود تجویز کرد. برداشتن اغلب می‌تواند توسط مراقبت‌های پزشکی پا در یک مطب پا انجام شود. اگر ذرت قبلاً به عمق بافت نفوذ کرده باشد یا حتی به صورت چرکی ملتهب شده باشد، مراجعه به پزشک، گاهی اوقات حتی برداشتن آن با جراحی (مثلاً بریدن با قاشق تیز)، معمولاً اجتناب ناپذیر است. به عنوان مثال، هر فردی که از دیابت، نوروپاتی یا اختلالات گردش خون رنج می برد و بنابراین خطر عفونت پا را افزایش می دهد، هرگز نباید خود درمان را انجام دهد. برای کودکان نیز باید با پزشک مشورت کرد.

در بسیاری از موارد از اسید سالیسیلیک برای درمان استفاده می شود که به عنوان محلول، گچ یا پماد روی ذرت استفاده می شود. این اسید پوست را نرم می کند به طوری که پس از چند روز می توان لایه های بالایی پوست را با دقت برداشت. برداشتن معمولاً با دستگاه فرز یا چاقوی جراحی انجام می شود. پس از بلند کردن خار، ممکن است سوراخ کوچکی باقی بماند که باید هر روز کرم زده شود تا زمانی که خوب شود.

چگونه میخچه را خود حذف کنیم؟

در موارد بدون عارضه، می توانید خودتان میخچه را درمان کنید، به طوری که معمولاً بعد از حدود یک تا چهار هفته، ذرت از بین می رود.

در مراحل اولیه، ممکن است بتوانید خود را با تکه‌های ذرت یا تنتورهای موجود در داروخانه که حاوی اسید سالیسیلیک یا سایر کراتولیتیک‌ها (عوامل شل کننده لایه رایج) هستند، درمان کنید.

گچ های ذرت معمولاً علاوه بر ماده فعال واقعی دارای یک حلقه کاهش فشار هستند. با این حال، مهم است که اطمینان حاصل شود که پچ لیز نمی خورد یا تنتور با دقت اعمال می شود. در غیر این صورت، بافت سالم اطراف ممکن است آسیب ببیند.

اجسام نوک تیز یا نوک تیز مانند هواپیماهای پینه‌دار، چاقوی جراحی، تیغ‌های تیغ یا قیچی، همچنین ماشین‌های فرز الکتریکی برای خودیاری تابو هستند، زیرا خطر صدمات و عفونت‌های ناشی از آن بسیار زیاد است.

درمان های خانگی برای میخچه

یک روش ملایم این است که میخچه و پینه را با حمام دست یا پا به مدت حدود 10 تا 15 دقیقه نرم کنید و سپس با احتیاط لایه بالایی پینه را با سنگ پا جدا کنید.

مواد افزودنی احتمالی برای حمام پا عبارتند از: نمک دریا، بیکینگ پودر (جوش شیرین)، صابون کشک، بابونه یا روغن درخت چای. این روش را می توان یک یا دو بار در هفته استفاده کرد. همچنین استفاده منظم از کرم اوره (اوره) برای نرم شدن پوست توصیه می شود.

داروهای خانگی مانند آب لیمو، عسل، روغن درخت چای، پیاز خلال شده و سرکه نیز باید برای درمان میخچه مناسب باشند. این درمان ها روی ناحیه آسیب دیده اعمال می شوند و برای مدتی باقی می مانند.

جلوگیری از میخچه

بهترین راه برای پیشگیری از میخچه، برداشتن زودهنگام پینه است. ما توصیه می کنیم که به طور منظم با سنگ پا (بعد از حمام قبلی پا)، سوهان پوست سخت (بهتر است به صورت خشک استفاده شود) یا با مراقبت حرفه ای از پا برداشته شود.

همچنین از کفش‌های تنگ، کفش‌های پاشنه بلند یا جوراب‌هایی که درزهای مالشی دارند خودداری کنید و به طور مرتب از لوسیون روی پوست استفاده کنید. کرم های مناسب برای مثال حاوی اوره هستند. پوزیشن های نامناسب پا و سایر مشکلات ارتوپدی که منجر به بارگذاری نادرست پا می شود، باید به عنوان مثال با کفی های ارتوپدی یا اصلاح جراحی درمان شوند. در برابر میخچه روی انگشتان و دست ها، گاهی اوقات پوشیدن دستکش در حین فعالیت هایی که باعث ایجاد آنها می شود، کمک می کند.

هرکسی که تمایل به میخچه دارد باید به مراقبت خوب دست و پا توجه ویژه ای داشته باشد و به طور منظم پینه ها را خارج کند. اینها بیش از همه شامل افراد مبتلا به دیابت یا افرادی است که از اختلالات گردش خون، آرتروز یا صافی و صافی پا رنج می برند. افراد مسن، زنان در دوران یائسگی، افراد دارای پاهای خشک، بیماری های پوستی خاص یا بیماری های متابولیک (هیپراوریسمی) نیز بیشتر در معرض ایجاد پینه و میخچه هستند. علاوه بر این، اضافه وزن می تواند منجر به فشار بیش از حد پاها و در نتیجه منجر به علائم شود.

به روز رسانی: 07/11/2022

نویسنده: کریستینا کلمنت; تجدید نظر شده: سیلک هامان