بعضی ها فکر می کنند کشور ارث پدرشان است
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس (احمد مازنی)، در دومین دوره جشنواره قرآنی فجر که امروز عصر به همت دارالقرآن خانه کارگر برگزار شد ضمن تسلیت و گرامیداشت ایام فاطمیه سخنانی ایراد کردند که گزیده آن بدین شرح است:
در سالهای قبل از انقلاب هم مردم ما به قرآن توجه داشتند و در ایام انقلاب و در بین مردم و حتی در بین زندانیان سیاسی آیاتی از قرآن بیش از دیگر آیات قرائت میشد، چرا که همه معتقد بودند جامعه دچار فساد اخلاقی و مروج فساد شده است. همه معتقد بودند سرنوشت کشور را سفرای آمریکا و انگلیس تعیین میکنند، دویست هزار مستشار آمریکایی در ارتش وجود داشت. در آن وضعیت یکی از بحثها این بود که حالا باید چه کنیم؟
یکی از آیاتی که ما می خواندیم این بود که خدا میفرمود منتظر فرج باشید و برای فرج دعا کنید. خدا و ائمه راهنمایی کردهاند که خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمیدهد مگر این که آن قوم سرنوشت خود را تغییر دهند . بنده ۱۷ سالم بود و طلبه بودم که سه ماه را در زندان ساواک گذراندم.
در آن زمان ما با کمونیستها و ملیگراها و … در زندان بودیم و اختلافنظرهایی هم وجود داشت اما قرآن منطقش این بود که آزادی بیان میدهد و مردم میتوانند باورهای خود را مطرح کنند و بشارت دهند و آنهایی که سخن گوش میدهند بهترین و زیباترین قول را بر میگزینند و این منطق قرآن بود.
افقی که برای جمهوری اسلامی در نظر داشتیم اول این بود که تغییر در سرنوشت ما باید به وسیله خودمان اتفاق بیفتد و حالا هم اگر بخواهیم تغییری در اوضاع اقتصادی و اجتماعی ایجاد کنیم دست خودمان است و اختصاص به یک اقلیت پرمدعا ندارد خیلیها در جنگ و انقلاب نقشی نداشتند و الان مدعی هستند فکر میکنند که کشور ارث پدرشان است.