نمایندگان طلاب و دانشجویان با حضور در سازمان خصوصی‌سازی پیگیر مشکلات کارگران شدند
دیروز صبح، جمعي از سرگروه هاي مطالبه گر طلاب و دانشجويان به نمايندگي از طلاب و دانشجویان با حضور در محل سازمان خصوصي سازي از مسئولان اين سازمان خواستند تا هر چه زودتر نسبت به واگذاري هاي كارخانجات دولتي كه متعاقب آن مشكلات عديده اي از جمله ورشكستگي، بيكاري كارگران و عقب افتادن حقوق هاي آنان پيش آمده است اقدام کنند.
گروه ملي اهواز و مشكلات مربوط به اين شركت واگذار شده محور مطالبات دانشجويان و طلاب مطالبه گر است.
این نمایندگان بيانيه اي صادر كردند که بخشی از بیانیه به شرح زیر است:
کارگران نیشکر هفت تپه و کارگران گروه ملی فولاد بیش از چندین ماه است که بدلیل سؤ مدیریت حقوقشان را نگرفته‌اند و شرمنده خانواده و کودکان خویش گشته اند.
اکنون که دوران شعارهای رنگین مناظرات انتخاباتی تمام شده است و علی الظاهر این سوژه ها نه برای سیاسیون جذابیت دارد و نه برای رسانه ها. آیا قرار است، سهم کارگر از کشور، نامگذاری چند میدان و یک روز در تقویم باشد؟! مگر نه انقلاب ما با یاری مستضعفین و طبقه محروم به پیروزی رسید و مگرنه همواره مامن و پناهگاه مستضعفین جهان بوده است؟ پس چه شده که امروز کارگران آن بی پناه مانده‌اند و نمی‌دانند شکایت خود را به کجا ببرند؟!
مگرنه پیامبر اسلام به ما گفتند جامعه‌ای که در آن مظلوم بدون لکنت زبان نتواند حق خویش را بگیرد، جامعه‌ای ملعون و نفرین شده است. پس چرا امروز کارگران معترض ما تهدید به اخراج می‌شوند و یا در بازداشتگاه ها به سر می‌برند؟
مگر نه پیامبر عظیم الشان اسلام بر کف دست کارگر بوسه زد تا احترام به کارگر را به ما بیاموزد، حالا مدیران و مسئولان چه شأن و جایگاهی برای خود قائل شده‌اند که اینچنین ارباب و رعیتی و از بالا به پایین به کارگر نگاه می‌کنند و خود را موظف به پاسخگویی نمی‌دانند؟
در تعالیم ما آمده که مزد کارگر را قبل خشک شدن عرقش، به او بپردازید. حالا عده‌ای این تعالیم را وارونه فهمیده‌اند و مزد کارگران را تا نشستن عرق شرم بر پیشانی‌شان به تأخیر می‌اندازند و افسوس کسانی که باید مقابل این کج روی ها بایستند، کنار نشسته‌اند و خوابشان گرفته!
آیا حتماً باید جنجال رسانه‌ای شود تا مسئولین کشور به مسئله ورود کنند و آیا حتماً باید موضوعی در جهت منافع یکی از احزاب سیاسی باشد تا رسانه های آنها به آن خبر بپردازند؟
اگر برای مسئولین ما، رضایت افراد سرمایه‌دار و صاحب نفوذ بیش از رضایت طبقه ضعیف و متوسط جامعه اهمیت داشته باشد بدانند که به فرموده امام علی (ع)، به زودی نارضایتی مردم همچون سیلابی خشنودی خواص را از بین خواهد برد.
