شعر با ف از مولوی ، شروع مشاعره با حرف ف ، اشعار کوتاه دلنشین

شعر با ف

شروع شعر با ف مانند دیگر حروف دارای گستردگی می باشد . در شعر ها و سروده هایی که با حرف ف آغاز می شوند معمولا از یک کلمه  تشکیل شده اند و برخی کلمات دو حرفی می باشند. در ادامه مشاعره بخوانید اشعار با حرف ف را.

تک بیتی ناب

فرو. هشته. گیسو شکن. در شکن

یکی پای. کوب و. یکی دست. زن(نظامی گنجوی)

فرومانده. بینندهٔ. رهگرای

به حیرت. دران. کار حیرت. فزای(امیر خسرو دهلوی)

فرّ و. نام قدر. ز طلعت. اوست

فخر و. عار قضا. ز خلعت. اوست(سنایی غزنوی)

فضولی. تو مقابل. پسند یکتایی. است

مباد. جلوهٔ. تحقیق. کس .به آینه. داغ(بیدل دهلوی)

فاش. گردد چو. شد زمان. حسیب

کز من. و اوکه. خورده. است فریب(ملک الشعرای بهار)

فراقت. صورتست. از دار. دنیا

ولی. در آخرت. دیدار. مولا(عطار)

فگندند. هر سوی. لنگر. در آب

فرو شد. سر بادبانها. به. خواب(امیر خسرو دهلوی)

شعر ناب با ف

فارغند. از مهر. تابان، تیره. روزان خمار

می پرستان را. دهان شیشه. می خاورست(صائب تبریزی)

فغان. زان حریفان. صحبت. گسل

که یک. ره ز ما. بر گرفتند. دل(امیر خسرو دهلوی)

فراوان. بجستند. جایی نشان

نیامد ز. سالار. گردنکشان(فردوسی)

فلکت. اگر در. باز شد. دو جهان. قلمرو. ناز شد

چو غرض. معامله. ساز شد. همه را. بهم زند از طمع(بیدل دهلوی)

فتنه. عالمی خرید. و ببرد

خانه. ویرانگری به. خانه سپرد(جامی)

فدایم من. در اینجا. گاه بنگر

همه ما. را غلام. و شاه. بنگر(عطار)

فرشته. که گویند. ما ناتویی

که مردم. نباشد بدین. نیکویی(امیر خسرو دهلوی)

فراوان. ز توران. سپه کشته. شد

سر بخت. تورانیان. گشته. شد(فردوسی)

شعر با حروف الفبا

شعر هایی در مشاعره وجود دارد که برگ برنده شما می باشد. شعر که با ف ختم شود. البته برخی حروف هسنتد مانند ژ که این نیز شما را برنده میکند.

فتنه. را آب. ریخت بر. آتش

زان کُه. اوبار مار. دریا کش(سنایی غزنوی)

فریب. زندگی از. شوخی نفس. نخوری

که تیغ را. نکند کس به. موج آب. غلط(بیدل دهلوی)

فرشته. ولیکن به. شکل آدمی

نه مردم. ولی صورت مردمی(امیر خسرو دهلوی)

فکر رنگین. از بهار خاطر. ما لاله ای. است

مصرع .برجسته سروی. از کنار. جوی .ماست(صائب تبریزی)

فرو گوید. از گردش. روزگار

جهان. جوی را. آنچه آید. بکار(نظامی گنجوی)

فکر. انجام دگر. داریم ما

دیده. باشی صورت. آغاز شمع(بیدل دهلوی)

فرستاد. کس بخردان. را بخواند

بسی. داستان پیش. ایشان براند(فردوسی)

فرود. آورد کاخ. و ایوان. اوی

شعر ناب با ف

برانگیزد. آتش. ز کیوان. اوی(فردوسی)

فکم تمرر. عیشی. و انت حامل. شهد

جواب تلخ. بدیع است. از آن دهان. نباتی(سعدی)

فلاطون. و دانندگان. دگر

به همراهی. خاص بسته. کمر(امیر خسرو دهلوی)

فریدون. فرخ ستاره. نگشت

نه از خاک. تیره همی. برگذشت(فردوسی)

فکرتی. کز شادیت. مانع شود

آن به امر. و حکمت صانع. شود(مولوی)

فلاتون. چو بشنید. گفتار شاه

فرو شد. به کار. خود از. کار شاه(امیر خسرو دهلوی)

فرستادیش. تا ببرد. سرم

ازان. پس تو. ویران کنی. کشورم(فردوسی)

فتنه در. خواب شد. ز صولت او

عدل. بیدار شد. ز دولت. او(سنایی غزنوی)

فکر غم. را تو مثال. ابر دان

با ترش تو. رو ترش کم. کن چنان(مولوی)

در ادامه مشاعره دیگر اشعاری هستند که خواندن آنها خالی از لطف نیست.

منبع : poetryinternational