شعر با گ ، شروع شعر با حرف گ ، اشعار دو بیتی مولوی با حرف گ

شعر با گ

در تمام اشعار شعر با گ آمده است . البته اشعاری از شاعران نامدار و نیز شاعران عصر جدید با حرف گ است. برخی مشاعره ها به این صورت می باشد که با حروف و از شاعران مشخص شده است. اشعاری که برای شما در نظر گرفته شده با ذکر نام  صاحب اثر می باشد.

شعر کوتاه با گ

گر چه. سیر لاله. و گل زنگ. از دل. می برد

در جبین. تازه احباب. دیدن. خوشترست(صائب تبریزی)

گشت. حالی چنو. پسیچد. جنگ

خصم. او همچو. صورت. سترنگ(سنایی غزنوی)

گر من. سخن نگویم. در وصف. روی و مویت

آیینه ات. بگوید پنهان. که بی. نظیری(سعدی)

گر بهر. خون ریزیی. گشتی شهید

کافری کشته. بدی هم. بوسعید(مولوی)

گرایندم. از تخت. زر در. مغاک

ودیعت. سپارند خاکی. به خاک(امیر خسرو دهلوی)

گر ز. یاران او. نبودی مرگ

کرده. بودی همش ز. جان بی برگ(سنایی غزنوی)

گفت با. شیخ بعد ازان. کای شیخ

که نه. روشن بود. جهان بی. شیخ(جامی)

شعر با حرف گ

گردش. چشمی مرا. زان حسن. بی پایان. بس است

بحر را. در حلقه گرداب. دیدن. خوشترست(صائب تبریزی)

گروهی. دگر کرده اند. اتفاق

که در. حد بابل. شد از. خویش طاق(امیر خسرو دهلوی)

گفت. مست محبت. مولا

هست. دایم مریض. در دنیا(جامی)

گرامی. عروسان. پوشیده روی

به مادر. نمایند رخ. یا به. شوی(نظامی گنجوی)

گر نه. او دوست. داردت ز. نخست

کی بود. دوستداری. از تو. درست(جامی)

گر چه. زلف. عنبرین پر. پیچ و تاب. افتاده است

پیش ما. نازک خیالان. آن کمر. پیچانترست(صائب تبریزی)

تک بیتی دل نشین با گ

شروع اشعار با حرف گ یک آهنگ خاصی به شعرها می دهد. اشعار دلنشین و خوش آهنگ که خواند آنها لذت فراوان دارد.

گر به. این بی پردگی. می بالد. آثار جنون

دود می گردد. صدا در. حلقهٔ زنجیر. باغ(بیدل دهلوی)

گر نه. از وصل. بهره ور باشی

باری از. هجر نوحه. گر باشی(جامی)

گر تو. برگردیدی از. من بی گناه. و بی سبب

تا مگر. من نیز برگردم. غلط ظن. می بری(سعدی)

گر بود. چشم آب. دادن مطلب. از روی بتان

چهره. خورشید. عالمتاب دیدن. خوشترست(صائب تبریزی)

گفت شیخا. جماعتی. هستند

که ز جام. هوای او. مستند(جامی)

گرد. خورشید. رای او. گردان

ماه. رویان زهره. پروردان(سنایی غزنوی)

شعر خوب با گ

گرچه. بد برق و. تندری. نزدیک

گوش ، بانگش. نمی شنید. ولیک(ملک الشعرای بهار)

گفتم ای. نفسک. منافق. زیستی

هم منافق. می مری. تو چیستی(مولوی)

گردش. پرگار. موقوف سکون. مرکزست

هر که. در دامن. کشد پا آسمان. پیماترست(صائب تبریزی)

گر نگویی. راست. حمله آرمت

در ریاضت. سخت تر. افشارمت(مولوی)

شعر با گ زیبا

گفتم ای. نفس خبیث. بی وفا

از کجا. میل غزا تو. از کجا(مولوی)

گل بوستان. رویت چو شقایق. است لیکن

چه کنم. به سرخ رویی. که دلی. سیاه داری(سعدی)

گرچه. مرغان تیز. پر بودند

ورچه. ماران. مورپر. بودند(سنایی غزنوی)

گرازیدن. گور و آهو. بدشت

بدین. گونه بر چند. خوشی. گذشت(فردوسی)

گذشته. است ز هستی. غبار. وحشت ما

ز رنگ. رفته همان. در عدم کنند. سراغ(بیدل دهلوی)

گر بود. اخلاص. شرط سجده، از. زهاد خشک

شیشه. را در. گوشه محراب. دیدن. خوشترست(صائب تبریزی)

اگر اهل شعر و مشاعره هستید بهتر است که مطالب جمع آوری شده در فارسی کلاب را از دست ندهید.

منبع : englewoodreview