شعر با “و” برای مشاعره ، شروع اشعار کوتاه با حروف الفبا برای مشاعره

شعر با و

شعر با و نیز در خانواده اشعار تک بیتی برای مشاعره شما عزیزان در دسترس می باشد. شما هم از میان اشعار تک بیتی شعر مورد نظر خود را انتخاب کنید . یک مشاعره جذاب را با ما تجربه کنید و اشعار کوتاه برای مشاعره را از ما بخواهید. اشعاری از عطار و دیگر شاعران عزیز.

مشاعره با و

ولیکن. آخر کار. اندر. اینجا

فرو مانده. نهاده سر. در اینجا(عطار)

وگر. بایدت. تا به حکم. نوی

دگرگونه. رمزی ز. من. بشنوی(نظامی گنجوی)

ولی. میگویمت. اینجایگه راز

که پیش. از مرگ. بنمایم. ترا باز(عطار)

وزآن. پس برآمد. ز لشکر. خروش

زمین و. زمان شد پر. از جنگ و. جوش(فردوسی)

وصالم. دید دید. جاودانست

مر این. را صد کتب. شرح و. بیانست(عطار)

وهمها. واله از. سیاست او

فهمها. کاره از. ارادتِ او(سنایی غزنوی)

وحشت. همه فرش. افکنی خواب. بهار است

کو سایهٔ. گل پشت. پلنگی ست. درین باغ(بیدل دهلوی)

وگر. باشدت. زین عجبتر. نیاز

یکی دنده. بر بند. و بگشای. بار(امیر خسرو دهلوی)

وهمها. واله از. سیاست. او

فهمها. کاره از. ارادتِ .او(سنایی غزنوی)

وز آن. جایگه. رفت. ببهشت. گنگ

حصاری. پر از مردم. و جای تنگ(فردوسی)

شعر با حرف و

وز آن. جایگه رفت. ببهشت. گنگ

حصاری. پر از. مردم و. جای تنگ(فردوسی)

ولیکن. چو میسوزم از. دل سپند

به من چشم. بد چون رساند. گزند(نظامی گنجوی)

وقت. عاقل. را اگر. غوغا پریشان. می کند

شور. طفلان باعث. جمعیت. مجنون. ماست(صائب تبریزی)

وصالم. انبیا دیدند. و عشاق

نمایم آنکه. وصل ماست. مشتاق(عطار)

وز آن. پس برآمد. یکی باد. سخت

که برکند. شاداب. بیخ درخت(فردوسی)

وارث این. « بانک » را. تمام کند

بانک من. تا ابد. دوام کند(ملک الشعرای بهار)

ور سرِ. گرز او. زمین. سپرد

جوشن. ماهی. ثری. بدرد(سنایی غزنوی)

وصالش. در فراق آمد. پدیدار

چو گردد. او ز صورت. ناپدیدار(عطار)

وین. عشق تو. در من. آفریدستند

هرگز. نرود. ز زعفران. زردی(سعدی)

و دیگر. که خوانند. بیداد و. شوم

که ویران. کند مهتر. آباد بوم(فردوسی)

شعر ناب با و

شعر همیشه زیبایی و آرامش خاصی دارد . شعر حافظه شما را تقویت و از افسردگی شما را در امان می دارد .

 

و گر به. خنده درآیی. چه جای. مرهم ریش

که ممکن. است که در. جسم مرده. جان آری(سعدی)

وگر باشد. آسیبی. از روزگار

قضا را. به یک چون من. صد هزار(امیر خسرو دهلوی)

وز پی ناله. نکته ایش. نهفت

شد شنیده. که بیدلی. می گفت(جامی)

وه چه. خوش گفت. اوستاد طریق

زاد سرو. حدیقهٔ. تحقیق(ملک الشعرای بهار)

وفای. عهد. نمودی. دل سلیم. ربودی

چو. خویشتن. به تو. دادم تو. میل باز. گرفتی(سعدی)

وان. که نزد. تو آبرو. دارد

دست پیش. کسان برو. دارد(ملک الشعرای بهار)

وصفت. کل. ملیح. کما. یحب و. یرضی

محامد. تو چه. گویم که. ماورای. صفاتی(سعدی)

وقت. بسیارکرد. باید صرف

تا برونت. کشید از آن. چه ژرف(ملک الشعرای بهار)

وگر مردمی. چون درون. آمدی؟

که مردم. ندیدت که. چون آمدی؟(امیر خسرو دهلوی)

وین. چنین. روی دلستان. که تو. راست

خود. قیامت بود. که. بنمایی(سعدی)

ور تو. آن را فرع. گیری و مضر

چشم تو. در اصل باشد. منتظر(مولوی)

شما عزیزان می توانید نظرات خود را برای ما ارسال کنید و هر مطلبی که مد نظر دارید را در این سایت جست و جو کنید.

منبع :  pinterest