انقلاب ما به بلوغ سنی رسیده است اما به بلوغ فرهنگی دست نیافته است

برخورد سرکوب‌گرانه و افراطی، راه پیشگیری و یا درمان روابط آسیب‌زای دختر و پسر نیست.

عبدالله شایان‌راد که سابقه بیش از 10 سال فعالیت فرهنگی و آموزشی را در میان دانشجویان خارج از کشور داشته ‌و زمان زیادی را هم با جوان ایرانی در دانشگاه ها همراه بوده است، در این خصوص معتقد است: اکنون پس از گذشت چند دهه از انقلاب اسلامی در زمینه فرهنگی، خوب عمل نکردیم و باید اعتراف کرد که عملکرد ما در این زمینه نقص چشمگیری داشته است؛ در بسیاری از موارد به جای اینکه در کشور فرهنگ سازی کنیم و نسل جوان را برای نوع برخورد و عمل با جنس متفاوت خود تربیت کنیم، بیشتر سعی کرده ایم، افراطی و سرکوب‌گرانه برخورد کنیم.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: بارها از سوی کارشناسان و اساتید مختلف، این مسئله مطرح شد که برخورد سرکوب‌گرانه و افراطی، راه پیشگیری و یا درمان روابط آسیب‌زای دختر و پسر نیست، اما متاسفانه کسی به این سخن توجه نکرد و برخی گمان کردند که با برخوردهای سرکوب گرانه می توانند این معضل اجتماعی را حل کنند، در صورتی که همان طور که هم اکنون شاهدیم، این راه درمان، نتیجه عکس داد.

وی با تاکید براینکه در بیشتر موارد محدود کردن اشخاص در یک امر، افراد را حریص تر می کند، گفت: از اوایل انقلاب با شکل گیری نهادهایی همچون کمیته، گشت ارشاد، مبارزه با مفساد اجتماعی و… سعی شد تا با مسئله روابط دختر و پسر مبارزه شود، در حالی که با این کار، افراد را حریص‌تر و به زبان ساده تر، یک جوان را لجباز کرد؛ در موارد بسیاری، همین رفتارها تصور یک جوان را نسبت به دین و انقلاب اسلامی خراب کرد.

تا یک حدی می توان از یک جوان انتظار داشت که با خویشتن داری و دین داری، خود را از این نوع آسیب ها در امان بدارد، اما هنگامی که سن یک جوان بالا می رود و هنوز زمینه ازدواج او فراهم نیست، آیا به عنوان یک مسلمان می توان روابط حرام بین دختر و پسر و آن چیزی که اکنون در جامعه به وفور دیده می شود را برای او جایز بدانیم؟ و یا از او بخواهیم هنوز هم خویشتن دار باشد؟