وقتی بودجه ایران / در کشورهای دیگر مصرف میشود!
بودجه ایران
“سرسام آور” بودجه ایران بهترین لقبی است که میتوان به آمارهای حوزه بنزین نسبت داد؛ فرآورده نفتی که میزان مصرف آن نه تنها در کشور مرز خطر را رد کرده، بلکه پای آن از مرز کشور هم گذشته و به صورت قاچاق وارد کشورهای همسایه شده است. با یک حساب سرانگشتی و طبق گفتههای مسئولان میتوان فهمید که دولت هرماه حدود سه هزار و ۶۸۰ میلیارد تومان برای بنزین یارانه میدهد.
به گزارش ایسنا، ماجرای نرخ بنزین در ایران سر دراز دارد. حقیقت این است که نرخ بنزین در ایران واقعی نیست و با وجود اینکه در سال ۱۳۸۹ دولت نهم رسما آغاز اجرای قانون هدفمندی یارانهها و ارائه حاملهای انرژی با قیمت اصلاح شده از ۲۸ آذر را اعلام کرد، در این قانون پیشبینی شده بود قیمت سوخت به صورت سالانه و طی پنج سال باید ٢٠ درصد افزایش پیدا کند تا به ٩٠ درصد قیمت بینالمللی یا فوب خلیج فارس برسد، این اتفاق تاکنون رخ نداده و همچنان یارانه سرسام آور بنزین بر دوش دولت سنگینی میکند.
به گفته مسئولان، هماکنون روزانه ۳۵ میلیون دلار یارانه پنهان به بنزین اختصاص مییابد و در مجموع در شش ماه نخست امسال، بیش از 5.5 میلیارد دلار یارانه به بنزین تعلق گرفته است. نکته نهفته در این موضوع این است که پرداخت ارقام هنگفت به عنوان یارانه بنزین که نیمی از آن به دهکهای ثروتمند جامعه اختصاص مییابد و همینطور قاچاق بنزین با قیمت یارانهای، هر دو از نمودهای بیعدالتی است.
پیشبینی میشود با ادامه روند کنونی مصرف بنزین در کشور با قیمت فعلی یارانه پنهانی که دولت باید بابت بنزین پرداخت کند از ۳۵ میلیون دلار به ۴۵ میلیون دلار در روز افزایش خواهد یافت .با احتساب نرخ تسعیر ارز به میزان ۴۲۰۰۰ ریال، یارانه پنهان بنزین حدود ماهانه برای هر نفر۴۶۰ هزار ریال بوده است که پیش بینی می شود در ماه های آینده این رقم به ۷۰۰ هزار ریال افزایش یابد.
اگر جمعیت ایران را ۸۰ میلیون در نظر بگیریم و به هر فرد ماهانه ۴۶۰ هزار ریال یارانه بنزین پرداخت شود، یعنی دولت ماهانه سه هزار و ۶۸۰ میلیارد تومان یارانه پرداخت میکند.
بودجه ایران در کشورهای دیگر مصرف میشود
بودجه ایران بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، برای سال ۱۳۹۵ بیش از ۵۰ درصد مبلغ یارانه پنهان به سه دهک پردرآمد کشور اختصاص یافته و باقی مانده آن بین ۷ دهک دیگر توزیع شده است. از ۳۰ میلیون دلار یارانهای که دولت در سال ۱۳۹۵ برای بنزین پرداخت کرده است، بیش از ۱۵ میلیون دلار از این یارانه بین سه دهک درآمدی بالا تقسیم شده و باقی مانده آن بین هفت دهک دیگر توزیع شده است.
مصرف بی رویه بنزین در کشور که حتی از پیشبینیها هم فراتر رفته است، تنها یک روی هدر رفت بودجه دولت در این زمینه است. روی دیگر این سکه قاچاق این فرآورده است که در ماههای اخیر و با بالا رفتن نرخ دلار در ایران تنور آن داغتر از گذشته شده است.
بودجه ایران
بارها اعلام شده که ایران دارای ارزانترین نرخ بنزین در منطقه است. در ترکیه با جمعیت تقریبا مشابه ایران، روزانه ۸ میلیون لیتر بنزین مصرف میشود و ما در حال رسیدن به مرز ۱۰۰ میلیون لیتر مصرف روزانه هستیم. یکی از دلایل این تفاوت فاحش علاوه بر درست نبودن فرهنگ مصرف در کشور، اختلاف قیمت بنزین در ایران با کشورهای همسایه است. برای مثال نرخ بنزین در ایران ۰.۲۹ سنت و در ترکیه ۱.۱۶ سنت است.
آمارهای مختلفی درمورد قاچاق بنزین ارائه شده است اما نمیتوان عدد دقیقی برای آن مشخص کرد. به گفته رئیس انجمن سازندگان تجهیزات صنعتی روزانه حدود ۱۰ میلیون لیتر بنزین به افغانستان قاچاق میشود که قیمت هر لیتر بنزین در ایران ۱۰۰۰ تومان و در افغانستان ۶۰۰۰ تومان است. اما این پول به جای ایران به چین یا ترکیه میرود و با آن لباس استوک وارد میشود و دوباره پول آن تبدیل به دلار شده و از کشور خارج میشود؛ یعنی قاچاق در قاچاق که این حجم نمیتواند توسط کولبران انجام شود.
سهم مصرف کنندگان سوخت در درصد قاچاق
حمیدرضا صالحی ، رئیس کمیته انرژی اتاق بازرگانی و صنایع ایران به تجارت نیوز گفت: “آنچه در مناطق مرزی مانند سیستان و بلوچستان یا کردستان به عنوان قاچاق سوخت تلقی می شود ، رقمی نیست که بخواهیم به آن توجه کنیم. در بحث قاچاق سوخت. ”
وی افزود: قاچاق سوخت براساس اصول خاصی انجام می شود و همه در بحث نظارت و تولید فرآورده های نفتی می دانند که بنزین از کجا قاچاق می شود سوخت چیزی نیست که به راحتی قاچاق شود. سوختی که پشت تویوتا می بینید ، بعضی از آنها ممکن است افراد عادی یا راننده باشند ، بیشتر قاچاق سوخت با تانکر یا لوله یا قایق منتقل می شود.
مصرف سوخت در مناطق مرزی
یکی از عوامل مهم قاچاق سوخت در مناطق مرزی ارزان بودن قیمت بنزین در ایران است.
در همین رابطه ، مرزبان سیستان و بلوچستان می گوید: زیرساخت های جاده ای و فعالیت اقتصادی در این منطقه برای توسعه مشاغل دیگر به حد قابل قبولی نرسیده است.
وی افزود: همه مصرف کنندگان سوخت و رانندگان این خودروها از خطرات این شغل آگاه هستند ، گویی بمبی به آنها وصل شده است اما وقتی کارخانه یا کاری وجود ندارد ، آنها با همان بمب زندگی می کنند. ”
صالحی گفت: در مناطقی که این کار انجام می شود ، مردم حداقل شرایط زندگی ندارند و در صورت عدم کار ، تنها چیزی که آنها را زنده نگه می دارد منبع درآمدی است که از این طریق دارند.
منبع: ایسنا