گلچین ضرب المثل های طناز و خنده دار فارسی

به جرات می توان گفت ضرب المثل های طنز و خنده دار در بین تمام ملل و کشورهای جهان وجود دارد. با توجه به اینکه کشور ایران دارای قدمت و پیشینه تاریخی قابل توجه و خاصی می باشد، بدیهی است که مملو از ضرب المثل های طنز و خنده دار باشد. در ادامه گلچینی از ضرب المثلهایی را که ورد زبان اقوام و قومیت های مختلف در جای جای ایران است را می توانید ملاحظه نمایید.

(یعنی، تو پول بده به من هر کاری که تو گفتی انجام می‌دهم.)
***
از خر می‌پرسی چهارشنبه کیه؟

(کنایه از آدم‌های ابله که از آن‌ها انتظار فکر کردن و پاسخ درست دارند.)
***
از درد ناعلاجی به گربه می‌گه خانوم باجی.

( وقتی که به ناچار مجبور به پذیرش چیز یا کس دیگری بشوند، این ضرب المثل را به کار می‌برند.)
***
از نخورده بگیر، بده به خورده.

(در مورد آدم های پروتمند و حریص‌ به کار میره.)
***
اسب و خر را که یک جا ببندند، اگر هم بو نشوند هم خو می‌شوند.

(این ضرب المثل درباره تأثیراتی که دوستان بر یکدیگر می تونند داشته باشند به کار می‌ره.)
***
افاده‌ها طبق طبق، سگ‌ها به دورش وَق و وَق.  

(معمولا سگ‌ها به طرف ژنده‌پوش بی چیز پارس می‌کنند؛ بنابراین کسی که تازه به جایی رسیده، نمی‌تواند نزد کسی که سابقه فقر و بی‌نوایی‌اش را می‌داند، فخر فروشی کند.)
***
اگه باباشو ندیده بود، ادعای پادشاهی می‌کرد.

(در مورد افراد پرمدعا به کار می‌ره که خانواده‌های معمولی دارند.)
***
اگه پشیمونی شاخ داشت، فلانی شاخش به آسمان می‌رسید.

(کنایه از کسی است که بسیار نادم و پشیمان است)
***
اگه خیر داشت، اسمشو می‌گذاشتند خیرالله.

(منظور انسان‌هایی است که خیرشان به کسی نمی‌رسد.)
***
اگه روت نمی‌شه غربیل بگیر جلوت.  

(به تمسخر به کسی می‌گویند که از انجام کاری یا رفتن به جایی و یا در بیان مطلبی بی‌مورد و بی‌دلیل خجالت بکشد.)
***

(کنایه از دختران زیبا که دچار شوهران زشت و بد اخلاق می‌شوند.)
***
۲۰. این همه چریدی دنبه‌ات کو؟

(درباره افراد پرمدعا ولی بی خاصیت به کار می‌رود.)
***
آدم گدا، اینهمه ادا؟

(یعنی، آدم فقیر نباید زیاد ناز و ادا داشته باشه.)
***
آسوده کسی که خر ندارد، از کاه و جو اش خبر ندارد.

(یعنی، آدم فقیر نگران از دست رفتن مالش نیست.)
***
آش کشک خاله‌ته، بخوری پاته، نخوری پاته.

(یعنی، این کار را باید انجام دهی. چه دلت بخواد چه دلت نخواد.)
***
با دست پس میزنه، با پا پیش می‌کشه.

(در مورد کسی به کار می‌ره که خواهان چیزی است؛ ولی دوست ندارد خواسته خودش را نشان دهد.)
***
بزک نمیر بهار می‌یاد، کمبزه با خیار می‌یاد.

(به کسی و عده‌های دست نیافتنی دادن.)
***
پز عالی، جیب خالی.

(در مورد کسانی به کار میره که بی پولند ولی ادعای زیادی دارند.)
***
پسر زائیدم برای رندان، دختر زائیدم برای مردان، خودم موندم سفیل و سرگردان.

(در مورد کسانی به کار می‌ره که فرزندانش ازدواج کرده اند و به او سرکشی نمی‌کنند.)
***
پول حرام یا خرج شراب شور می‌شه یا شاهد کور.

(پولی که از راه حرام به دست آمده باشد، برکت ندارد.)
***
پول که زیاد شد، خانه تنگ می‌شود و زن زشت.

(ثروت زیاد انسان را به کارهای بد و زشت وامی‌دارد.)
***
پیاز هم خودش را داخل میوه‌ها کرده.

(در مورد آدمهای بی ارزشی که خودشونو به جمع انسان‌های دانا و باارزش وارد می کنند به کار می ره.)
***
تنبل مرو به سایه، سایه خودش می‌آیه.

(در مورد آدم‌های تنبل که دوست دارند همه چیز دم دستشان باشد و هیچ زحمتی نکشند به کار میره.)
***
جوان‌ها در قفسند، پیر‌ها در هوسند.

(یعنی، پیر‌ها بیشتر از جوان‌ها سر و گوششان می‌جنبد.)
***
دیگ به دیگ می‌گه روت سیاه.

(کسی که خودش سراپا عیبه، به دیگران طعنه می‌زنه.)
***
دیگی که برای من نجوشه، می‌خوام سر سگ توش بجوشه.

(چیزی یا کاری که برای فرد منفعتی نداشته باشد، برایش فرقی ندارد که اصلا باشد یا  نباشد.)
***
زن راضی مرد راضی گور پدر قاضی.

(موقعی به کار می‌ره که شخصی در کار دو نفر دخالت و یا قضاوت می کنه؛ در حالی که خود طرفین با همدیگه کنار آمده و راضی هستند.)
***
زنی که جهاز نداره این همه ناز نداره، مردی که نون نداره این همه زبون نداره.

( ارزش انسان‌ها را به مال و منالشون سنجیدن.)
***
سوسکه بچه‌اش از دیوار بالا می‌رفت، می‌گفت: قربون دست و پای بلوریت.

(فرزند هر کسی به نظر او زیبا و  بدون عیب و ایراد است.)
***
سیر به پیاز می‌گه پیف پیف! چه قدر بو می‌دی.

(در مورد کسی به کار میره  که خودش پر از عیبه ولی عیب کوچک دیگران را بزرگ جلوه می ده.)
***

(موقعی به کار میره که مافوق چیزی را می بخشه؛ اما زیر دست نمی بخشه.)
***
صنار بده آش به همین خیال باش.

(یعنی: چیزی که تو به آن دل بسته ای، هرگز اتفاق نمی‌افتد.)
***
عروس تعریفی آخرش شلخته در می‌آید.

(کسی که از خودش تعریف کنه، معلوم می‌شه که کاره‌ای نیست.)
***
عروس نمی‌تونست برقصه، می‌گفت: اتاق کجه.

(کسی که قادر به انجام کاری نباشد و برای توجیه خود بهانه تراشی کند.)
***
عقلش پس کله‌شه.

(در مورد کسی به کار میره که بدون فکر کاری را انجام میده و بعد از پشیمانی به بار آوردن متوجه کار اشتباهش میشه.)
***
قربون برم خدا رو، یک بام و دو هوا رو.

(موقعی به کار میره که در مورد یک چیز واحد دو تصمیم متفاوت و متمایز گرفته میشه)
***
قسم حضرت عباس را باور کنم یا دم خروس را؟

(در مورد کسی به کار میره که روز روشن رو انکار می کنه و میگه شبه و قسم هم میخوره.)
***
گاهی به ادا گاهی به اصول، گاهی به خدا گاهی به رسول.

(یعنی کسی که ثبات عقیده نداره و نون به نرخ روز می خوره و همرنگ جماعت میشه.)
***
گربه دستش به گوشت نمی‌رسه، می‌گه بو میده.

(در مورد شخصی به کار می‌ره که از به دست آوردن خواسته خود محروم شده باشه و روی اون چیز عیب بذاره و وانمود کنه که مناعت طبع داره.)
***
یکی می‌مرد ز درد بینوایی، یکی می‌گفت: خانوم زردک می‌خواهی؟

(در مورد افرادی به کار میره که اشخاص مشکل دار را درک نمی‌کنند.)
***
یکی نون نداشت بخوره پیاز می‌خورد که اشتهاش باز شه.

(درباره افرادی به کار می‌ره که به جای پیدا کردن راه حل، خود را دچار مشکلات بیشتر می‌کنند.)
***
یه لاش کردیم نرسید. دو لاش کردیم که برسد.
(درباره افرادی به کار می‌ره که وقتی نمی تونند کارشونو از پیش ببرند، آن را مشکل‌تر می‌کنند.)