ماجرای فروش دریای خزر به روسیه ” کاهش 50 درصد از دریای خزر برای ایران “
فروش دریای خزر به روسیه
فروش دریای خزر به روسیه و شایعاتی که در شبکه های مجازی منتشر شده را نباید جدی بگیریم و از طرفی در مورد کاهش 50 درصدی حق ایران از دریای خزر ، شایعاتی است که در شبکه های مجازی پخش شده است.
همزمان با امضای کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر توسط ایران و دیگر عضو ها موجی از شایعات پراکنده شده مبنی بر کاهش ۵۰ درصدی سهم دریای خزر برای ایران و واگذاری آن به روسیه ، باعث ایجاد نگرانی برای مردم مهین دوست ایران شده است.
اما هیچ کدوم این شایعات درست نیست و در هیچ کدام از قرار داد های منعقد شده بین ایران و روسیه چیزی بر مبنای کاهش ۵۰درصدی سهم ایران از دریای خزر و واگذاری آن به روسیه وجود ندارد و توافق دو طرفین بر مبنای استفاده مشاع هر دو کشور از پهنای دریای خزر است .
اما پس از فروپاشی شوروی و به وجود آمدن کشور های قزاقستان ، ترکمنستان و آذربایجان در حاشیه خلیج فارس سبب ایجاد اختلاف بر سر این مسئله شده است و ان ها سهم استفاده از پهنای خلیج فارس را برای ایران کمتر از ۱۷ درصد می دانند ولی ایران همچنان بر روی سهم یک پنجم خود بر منابع زیر بستر تاکید داشته است و این باعث طولانی شدن روند مذاکرات شده است .
محتویات کنوانسیون جدید
در مجلسی که در قزاقستان و با حضور ۵ کشور عضو دریای خزر برگذار شد و به امضای کنوانسیون رسید، تصمیمی بر مبنای تقسیم دریای خزر گرفته نشده است و در این کنوانسیون به مسائلی مانند : مسائل حفاظت از محیط زیست ، مبارزه با آلودگی ، توسعه پایدار ، ماهیگیری و همچنین ممنوعیت نظامی کردن دریاچه پرداخته شده است و چه بسا اگر به این موضوعات پرداخته نمی شد ممکن بود سلامت و بقای دریاچه به خطر می افتاد.
فروش دریای خزر افزایش امنیت و بهبود شرایط برای صیادان
بر اساس کنوانسیون جدید سهم ایران از منطقه سر زمینی ۱۰ مایل به ۱۵ مایل رسید و همچنین به همراه ۱۰ مایل انحصار ماهیگیری برای ایران ، این میزان برای کشور ما به ۲۵ مایل افزایش یافته است . برخی متخصصان معتقد هستند که با افزایش سهم ایران از دریای خزر و همچنین افزایش سهم ماهی گیری ایران از دریای خزر برای صیادان وضعیت را بهتر کرده است و همچنین ممنوعیت برای ورود کشور های نظام خارجی باعث شده امنیت این منطقه افزایش پیدا کند.
آیا فروش دریای خزر به روسیه درست است؟
در سال های گذشته مقامات مسئول ایران برای دفاع از منابع ملی خود از دریای خزر هیچ گونه کوتاهی نکرده اند.
به طور مثال می توان گفت که در سال ۱۳۷۷ وقتی که به مناطق نفتی نزدیک به سواحل ایران دست اندازی شده بود ، ایران با اندکی تهدید نظامی جدیت خود را برای حفظ از منابع ملی کشور ایران نشان داده است.
رضا نصری کارشناس حقوق بین الملل گفته است که ایران در سال های گذشته نشان داده است که حاضر به عدول از حقوق خود به دلیل موقعیت جغرافیای نیست . ایشان همچنین خاطر نشان می کند که به شایعاتی در مورد فروش دریای خزر به روس ها که در فضای مجازی منتشر شده است توجه نکنید .
فروش دریای خزر
همچنین بعد از انقلاب نظام حاکم در مورد مسائل مرزی و تمامیت ارزی حساسیت نشان داده است.
سهم ۵۰ درصدی ایران از دریای خزر شایعه است یا واقعیت؟
عبدالله شهبازی هم در کانال تلگرامی خود در مورد این نوع مسائل و شایعات گفته است: تبلیغاتی که در مورد سهم ۵۰ درصدی ایران از دریای خزر پخش شده است مبنای حقوقی ندارد و فقط یک تبلیغات سیاسی و شایعی بیش نیست .
اگر ایران در دوران حکومت پهلوی حکومت ملی بود و روابطی مشابه هند دوران نهرو با شوروی داشت ، سهم ما از دریای خزر در چند موقعیت استثنایی و عالی به سود ایران می توانست تعیین شود. سهمی آن هم نه ۵۰ درصد برای ایران کسب کند. ولی رضا شاه و محمد رضا شاه به جای طرف داری از حقوق ایران در خط مقدم جبهه غرب علیه شوروی و در تحریکات علیه شوروی به شدت فعال بودند و در نتیجه منابع ملی ما را هم در دریای خزر و هم خلیج فارس به باد داده اند.
سخن پایانی
امروزه و در جنگ نرم شایعاتی در مورد واگذاری سهم دریای خزر به روسیه وجود دارد ولی نباید به این شایعات در مورد تمامیت ارزی ایران را باور کرد زیرا تمام مردم و تمام مقامات ایران از ماهیت مرزی های ایران محافظت کرده و اجازه دست درازی به آن را به کسی نخواهند داد.