مروری کوتاه بر زندگینامه سلطان قلب ها، فردین

محمدعلی فردین پس از حضور در فیلم دوقلوها به عنوان بدلکار؛ اولین حضور حرفه‌ای خود را در سینما با نقش آفرینی در فیلم چشمه آب حیات آغاز کرد و پس از آن در فیلم‌های بسیاری هنرنمایی کرد و مشهور شد آنچنان که سبک بازی و کاراکتر او به «سبک فردینی» شهرت یافت. او روحیه جوانمردی و مردانگی را در نقش هایش به تصویر می‌کشید همچنان که در زندگی حقیقی اش نیز اینگونه بود و در میان مردم بسیار محبوب شد. با بازی در فیلم «سلطان قلبها» به فردین لقب سلطان قلب‌ها را دادند که نشان از شدت محبوبیت او در میان توده مردم دارد.

در اکثر فیلم ها، چنگیز جلیل‌وند(دوبلور و هنرپیشه) به جای فردین حرف می‌زد و اکثر آوازهای نقش های او را ایرج می‌خواند و فردین لب می زد.فیلم‌های «فردا روشن است» و «فریاد نیمه شب» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان نقطه عطف کارنامه هنری اش محسوب می‌شود، آثاری که توانستند عنوان بهترین و پرفروش‌ترین فیلم سال را ازآن خود کنند، فردین با فیلم آقای قرن بیستم به شهرت رسید؛ و درمیان سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۷ دراوج دوران کاری خود قرار گرفت. فیلم گنج قارون و سلطان قلب‌ها نیز از معروف‌ترین فیلم‌های فردین هستند که او را به اوج شهرت و محبوبیت رساندند.

محمد علی فردین غیر از بازیگری، کارگردانی و نویسندگی را نیز بار‌ها در عرصه سینما تجربه کرد. آخرین فیلمی که پیش از انقلاب فردین تهیه و کارگردانی کرد «بر فراز آسمان‌ها» نام داشت که در این فیلم بازیگر هم بود. پس از انقلاب در سال ۱۳۶۱ بازی در فیلم برزخی‌ها به کارگردانی ایرج قادری آخرین وداع فردین با سینما بود و پس از آن اجازه بازی در هیچ فیلمی را نیافت.

ناگفته نماند، فردین جایزه هنری بهترین بازیگر مرد برای فیلم سلطان قلب‌ها در جشنوارهٔ فیلم سپاس ۱۳۴۸ تهران – ایران را از آن خود کرد.

محمدعلی فردین در سال ۱۳۳۷ سینمایی با نام نیاگارا با ۹۶۰ صندلی را با شراکت رحمان گلزار خریداری و تأسیس کرد. پس از انقلاب اسلامی، بنیاد مستضعفان ۵۰ درصد سهام گلزار از این سینما را به دست می‌گیرد و نام سینما نیاگارا به «سینما جمهوری» تبدیل می‌شود. در مقطعی اداره سینما را علی حاتمی به همراه محمدعلی فردین عهده‌دار می‌شوند، اما پس از درگذشت فردین سینما به وراث او می‌رسد و در پی تغییر و تحولات، خانواده حاتمی نیمی از سهام سینما را خریداری می‌کنند و شریک خانواده فردین می‌شوند. این سینما در خیابان جمهوری از طرف شرق به غرب، نرسیده به خیابان فلسطین تهران قرار دارد. در سال ۱۳۹۲ سه دانگ این سینما به مزایده گذاشته شد و به فروش رفت.

متاسفانه او پس از انقلاب اجازه فعالیت بازیگری نداشت و خانه نشین شد؛ بنابراین تصمیم گرفت شغل دیگری انتخاب کند و بر اساس علاقه شخصی اش به فرش، یک مغازه فرش‌فروشی در میدان ونک باز کرد که بعد‌ها آن را به قنادی تغییر داد. سرانجام در سال ۱۳۷۹ به علت سکته قلبی در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان گورستان بهشت زهرا با بدرقه هزاران نفر از دوستدارانش به خاک سپرده شد.