حمایت مستمر از بیمه‌شدگانی که در معرض خطرات و آسیب‌های جسمی و مالی قرار می‌گیرند، یکی از مهم‌ترین کارکردهای تامین‌اجتماعی است و بر همین اساس، پس از وقوع حادثه یا ابتلا به بیماری، با ارائه خدمات توانبخشی تلاش خواهد شد تا سلامت یا قابلیت‌های سودمند، به بیمه‌شده بازگردانده شود.
علی‌رغم تلاش‌های صورت‌گرفته، چنانچه بر اثر حادثه یا بیماری، قدرت بیمه‌شده برای ادامه کار کاهش یابد و نتواند درآمد قبلی خود را کسب کند، سازمان تامین‌اجتماعی، فرد را تحت‌پوشش حمایت‌های ازکارافتادگی قرار می‌دهد.
بر اساس ماده 70 قانون تامین اجتماعی، بیمه شدگانی که طبق نظر پزشک معالج غیرقابل علاج تشخیص داده می شوند پس از انجام خدمات توانبخشی و اعلام نتیجه توانبخشی یا اشتغال چنانچه طبق نظر کمسیون های پزشکی توانایی خود را کلاً یا بعضاً از دست داده باشند به سه طریق با آنها رفتار خواهد شد:
الف) هرگاه درجه کاهش قدرت کار بیمه شده 66 درصد و بیشتر باشد ازکارافتاده کلی شناخته می شود .
ب) چنانچه میزان کاهش قدرت کار بیمه شده بین 33 تا 66 درصد و به علت حادثه ناشی از کار باشد از کارافتاده جزئی شناخته می شود.
ج) اگر درجه کاهش قدرت کار بیمه شده بین 10 تا 33 درصد بوده و موجب آن حادثه ناشی از کار باشد استحقاق دریافت غرامت نقص مقطوع را خواهد داشت.
