هپاتیت A و خطردرگیری آن با کبد ، هپاتیت A را زود بشناسیم و درمان کنیم

هپاتیت A

هپاتیت A یک بیماری ویروسی کبد است که می تواند باعث بیماری خفیف تا شدید شود . دراین مقاله میتوانید اطلاعاتی در مورد انواع هپاتیت ، جلوگیری از شیوع بیماری هپاتیت A و علائم و انتقال هپاتیت A بدست آورید .

انتقال ویروس

ویروس هپاتیت HAV از طریق بلعیدن غذا و آب آلوده یا از طریق تماس مستقیم با فرد عفونی منتقل می شود .

تقریباً همه با ایمنی مادام العمر به طور کامل از هپاتیت A بهبود یافتند. با این حال ، درصد بسیار کمی از افراد مبتلا به هپاتیت A می توانند بر اثر هپاتیت فولامین بمیرند .

سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که هپاتیت A در سال 2016 تقریباً 7134 مورد مرگ ایجاد کرده است (0.5٪ از مرگ های ناشی از هپاتیت ویروسی را تشکیل می دهد) .

خطر ابتلا به عفونت هپاتیت A با کمبود آب سالم و بهداشت و بهداشت نامناسب (مانند دست های آلوده) همراه است .

در کشورهایی که خطر عفونت از طریق غذا یا آب کم است . شیوع آن در میان مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند (MSM) و افرادی که مواد مخدر تزریق می کنند وجود دارد .

همه گیرها می توانند طولانی شوند و ضررهای اقتصادی قابل توجهی به بار آورند .

واکسن هپاتیت A ایمن و  در دسترس است

تأمین آب بی خطر ، ایمنی غذا ، بهبود شرایط بهداشتی ، شستن دست و واکسن هپاتیت C از جمله موثرترین روش ها برای کنترل بیماری است. افراد در معرض خطر می توانند واکسینه شوند ، مانند افرادی که به کشورهایی که سطح بالایی از عفونت دارند ، بیماران MSM و مصرف کنندگان داروهای تزریقی سفر می کنند .

هپاتیت A بیماری کبدی است که توسط ویروس هپاتیت A ایجاد می شود. ویروس در درجه اول وقتی فرد آلوده نشده (و واکسینه نشده) غذا یا آب آلوده به مدفوع فرد آلوده را بلعیده می شود. این بیماری ارتباط نزدیکی با آب یا غذای ناامن ، بهداشت ناکافی ، بهداشت شخصی ضعیف و رابطه جنسی مقعدی دهانی دارد .

برخلاف هپاتیت B و C ، هپاتیت A بیماری مزمن کبدی ایجاد نمی کند و بندرت کشنده است . اما می تواند باعث علائم ناتوان کننده و هپاتیت کشنده (نارسایی حاد کبدی) شود که اغلب کشنده است. به طور کلی ، سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است که در سال 2016 ، 73134 نفر در سراسر جهان بر اثر هپاتیت A فوت کردند (0.5٪ از مرگ های ناشی از هپاتیت ویروسی را تشکیل می دهد) .

پراکندگی ویروس

هپاتیت A به صورت پراکنده و در اپیدمی های سراسر جهان رخ می دهد و تمایل به عودهای دوره ای دارد. یکی از مهمترین دلایل عفونت ناشی از غذا ویروس هپاتیت A است. اپیدمی های مربوط به غذا یا آب آلوده می توانند به طرز انفجاری شروع شوند ، مانند اپیدمی در شانگهای در سال 1988 که نزدیک به 300000 نفر را تحت تأثیر قرار داد. 1 همچنین می توانند طولانی مدت باشند و از طریق انتقال از طریق فرد به فرد جوامع را برای چندین ماه تحت تأثیر قرار دهند. ویروس های هپاتیت A در محیط باقی مانده و می توانند در برابر فرآیندهای تولید مواد غذایی که به طور معمول برای ایجاد اختلال و یا کنترل عوامل بیماری زای باکتری استفاده می شود ، مقاومت کنند .

بیماری می تواند پیامدهای اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی در جوامع داشته باشد. ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد تا افرادی که از بیماری بهبود می یابند ، به کار ، مدرسه یا زندگی روزمره خود برگردند. تأثیر بر تأسیسات غذایی تحت تأثیر ویروس و به طور کلی تولید محلی می تواند چشمگیر باشد .

توزیع جغرافیایی

مناطق توزیع جغرافیایی را می توان دارای سطح بالای ، متوسط ​​یا پایین عفونت ویروس هپاتیت A دانست. با این حال ، عفونت به معنای بیماری نیست زیرا کودکان آلوده علائم قابل توجهی ندارند .

مناطقی که سطح بالایی از عفونت دارند

در کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​با شرایط بهداشتی و بهداشتی ضعیف ، عفونت هپاتیت B شایع است . بیشتر کودکان (90٪) قبل از 10 سالگی به ویروس هپاتیت A آلوده شده اند . که اغلب بدون علائم هستند. بطور کلی بروز علائم در این مناطق کم است . شیوع بیماری نادر است .

مناطقی که سطح عفونت کمی دارند

در کشورهای با درآمد بالا که از نظر بهداشتی و بهداشتی خوب هستند . میزان عفونت کم است. این بیماری ممکن است در نوجوانان و بزرگسالان در گروه های پرخطر مانند .  مصرف کنندگان داروهای تزریقی . آنهایی که رابطه جنسی دارند . افرادی که به مناطق بسیار بومی سفر می کنند . در جمعیت های جدا شده مانند گروه های مذهبی بسته رخ دهد . در ایالات متحده آمریکا شیوع بزرگی در بین افراد بی خانمان گزارش شده است .

مناطقی با سطح متوسط ​​عفونت

در کشورهای با درآمد متوسط ​​و مناطقی که شرایط بهداشتی متفاوت است ، کودکان اغلب در اوایل کودکی از عفونت فرار می کنند . بدون مصونیت به بزرگسالی می رسند. این شرایط بهبود یافته اقتصادی و بهداشتی ممکن است . منجر به تجمع بزرگسالانی شود که هرگز آلوده نشده اند . هیچ مصونیتی ندارند. این حساسیت بالا در گروه های سنی بالاتر ممکن است منجر به افزایش میزان بیماری شود . دراین مناطق شیوع زیاد است .

علائم و انتقال

ویروس هپاتیت A در درجه اول از طریق مدفوع دهانی منتقل می شود. یعنی وقتی فردی که آلوده نشده غذا یا آب آلوده به مدفوع فرد آلوده بخورد. در خانواده ها ، این ممکن است از طریق دستهای کثیف زمانی اتفاق بیفتد که فرد آلوده برای اعضای خانواده غذا تهیه کند. شیوع ناشی از آب ، اگرچه نادر است ، اما معمولاً با فاضلاب آلوده یا تصفیه ناکافی همراه است.

ویروس همچنین می تواند از طریق تماس فیزیکی نزدیک منتقل شود .

علائم را برطرف کنید

توصیه های زیر ممکن است کمک کند:

استراحت کافی داشته باشید – به خصوص در مراحل اولیه آسیب ، زمانی که احساس خستگی زیادی می کنید .

در صورت درد و تسکین درد از مسکن مانند پاراستامول یا ایبوپروفن استفاده کنید . میزان مصرف شما به میزان عملکرد کبد بستگی دارد (از پزشک عمومی مشورت کنید) .

کاهش خارش با حفظ محیطی خنک و با تهویه مناسب . پوشیدن لباس های گشاد و پرهیز از حمام یا دوش آب گرم . ممکن است پزشک در موارد شدید آنتی هیستامین ها را توصیه کند .

برای کمک به کاهش حالت تهوع و استفراغ ، وعده های غذایی و میان وعده های کوچک بخورید . در صورت ادامه مشکل ، پزشک می تواند دارویی را به نام ضد استفراغ تجویز کند .

از الکل خودداری کنید – نوشیدن الکل می تواند استرس اضافی بر کبد شما وارد کند . بنابراین تا زمانی که پزشک بی خطر نگوید از مصرف آن خودداری کنید .

جلوگیری از شیوع عفونت

در حالی که بیمار هستید ، تلاش برای کاهش خطر انتشار عفونت به دیگران نیز مهم است .

پس از ظهور زردی یا سایر علائم حداقل یک هفته از محل کار یا مدرسه خود خارج شوید .

در صورت امکان از تهیه غذا برای دیگران خودداری کنید .

دستان خود را بشویید . به خصوص پس از رفتن به توالت و قبل از تهیه غذا مرتباً با آب و صابون بشویید .

از به اشتراک گذاشتن حوله ها خودداری کنید .

لباسهای آلوده را جداگانه در چرخه گرم بشویید .

توالت ، دستگیره های شستشو و شیر آب را بیشتر از حد معمول تمیز کنید .

از ابتلا به رابطه جنسی در موارد مسری خودداری کنید .  هپاتیت A از حدود دو هفته قبل از شروع علائم تا حدود یک هفته پس از بروز بیماری بیشتر مسری است . (از پزشک خود در این باره راهنمایی بخواهید) .

به افرادی که از نزدیک تماس می گیرند ، مانند افرادی که در همان خانه شما زندگی می کنند . توصیه می شود واکسن هپاتیت A را استفاده کنید تا خطر عفونت را کاهش دهد .

آزمایش خون

برای ارزیابی بیماران مبتلا به هپاتیت سه نوع آزمایش خون وجود دارد: آنزیم های کبد . آنتی بادی های ویروس های هپاتیت و پروتئین های ویروسی یا مواد ژنتیکی (DNA یا RNA) .

آنزیم های کبدی

از حساس ترین و مورد استفاده ترین آزمایش های خون برای ارزیابی بیماران مبتلا به هپاتیت . آنزیم های کبدی به نام آمینوترانسفرازها هستند . آنها شامل آسپارتات آمینوترانسفراز (AST یا SGOT) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT یا SGPT) هستند . معمولاً این آنزیم ها در سلول های کبدی وجود دارند. اگر کبد آسیب دیده باشد (مانند هپاتیت ویروسی) ، سلول های کبدی آنزیم هایی را به خون می ریزند. که سطح آنزیم را در خون بالا می برد و آسیب کبدی را نشان می دهد .

دامنه طبیعی مقادیر AST از 5 تا 40 واحد در لیتر سرم (قسمت مایع خون) است . در حالی که محدوده طبیعی مقادیر ALT از 7 تا 56 واحد در لیتر سرم است . (این سطح طبیعی ممکن است بسته به آزمایشگاه کمی متفاوت باشد). بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی شدید (به عنوان مثال ، به دلیل HAV یا HBV) می توانند سطح بسیار بالایی از AST و ALT ایجاد کنند .

گاهی اوقات در هزاران واحد در لیتر. با بهبود کامل بیماران از هپاتیت حاد . طی چند هفته یا چند ماه افزایش سطح AST و ALT طبیعی خواهد شد. در مقابل ، بیماران مبتلا به هپاتیت B و عفونت HCV معمولاً دارای مقادیر کمی AST و ALT هستند . اما این ناهنجاری ها می توانند سالها یا دهه ها ادامه داشته باشند. از آنجا که بیشتر بیماران هپاتیت مزمن علائمی ندارند (زردی یا حالت تهوع ندارند) . آنزیم های غیر طبیعی کبد اغلب در آزمایشات معمول غربالگری خون در طی معاینات سالانه بدنی یا بیمه بدنی به طور غیر منتظره ای مشاهده می شوند .

مقادیر بالای AST و ALT در خون فقط به معنای ملتهب شدن کبد است .و افزایش می تواند به دلیل عواملی غیر از ویروس های هپاتیت مانند داروها ، الکل ، باکتری ها ، قارچ ها و … رخ دهد . آزمایش خون برای بررسی آنتی بادی های هر یک از ویروس های هپاتیت و همچنین مواد ژنتیکی آنها .

منبع : who.int