شعر با س دلنشین ناب ، سروده های خوش آهنگ از شاعران خوب و اصیل

شعر با س

شعر با س برای خواندن شعر خوب .حرف س برای شروع اشعار خیلی دلنواز می باشد. از این حرف برای آغاز شعر پراکنده به کار برده شده. شعر های عالی و با معانی خوبی در شعر های با حروف الفبا طبقه بندی شده است.

شعر خوب با س

ساقیا. آمدن. عید. مبارک. بادت

وان مواعید. که کردی. مرود از. یادت(حافظ)

سپهدار. ترکان. ازان. انجمن

گزین. کرد. کار آزموده. دو تن(فردوسی)

سالکی. گفتا چه. داری آرزو. گفتم، سکوت

معنی. صد نکته. را در یک. سخن. پیچیده ام(معین کرمانشاهی)

سنگ. اطفال است. دامنگیر ما. دیوانگان

ورنه صائب. اهل وحشت. را بیابان. خوشترست(صائب تبریزی)

سال ها. رفت و. زیادم نرود. دوست هنوز

تا چه. کردم که. مرا دشمن. جان اوست. هنوز(مشفق کاشانی)

سخت می ترسم. به حیرت انتظارم. بگذرد

رفته باشم. از خود آن. ساعت که. یارم بگذرد(الهی تبریزی)

سرا. پا اگر زرد. و پژمرده ایم

ولی. دل به. پاییز نسپرده ایم(قیصر امین پور)

شعر ناب و دلنشین

سرايي. را كه صاحب. نيست ويراني. است. معمارش

دل بي. عشق مي گردد. خراب آهسته. آهسته(صائب)

سر. بسته ماند. بغض گره. خورده در دلم

آن عقده هاي. گره گشا. در گلو. شكست(قيصر امين پور)

سرخ کرده. لبان ز خون. بشر

لب بالا. ز زیر نازک. تر(ملک الشعرای بهار)

ستاره. پدید آمد. از تیره گرد

رخ زرد. خورشید. شد لاژورد(فردوسی)

سرزنشم. مكن اگر. از همه. پا كشيده ام

طبع. لطيف. آدمي با. همه سر. نمي كند(مهدي سهيلي)

سر گشته. چو پرگار. همه عمر. دويديم

آخر. به همان نقطه. كه بوديم. رسيديم(امام فخر رازي)

سکندر. چو کرد. آن بناها. خراب

روان کرد. گنجی چو. دریای آب(نظامی)

سینه ام. شد ز. درد عشق. تو تنگ

چه عجب. گر به سینه. کوبم سنگ(جامی)

شعر کوتاه با س

شاعران زیادی وجود دارند که سروده های خود را تقسیم کرده یا برخی از آنها را خاص می دانند. برخی از شعر با س.

سيل. بر خانه ي. من زور. چرا مي آرد؟

من كه. بي وقت در. خانه ي. بازي نزدم(صائب تبريزي)

ساقی. و مطرب و می. جمله .مهیاست ولی
عیش. بی یار. مهیا نشود. یار کجاست؟(حافظ)

ساقیا. آمدن عید. مبارک بادت
وان مواعید. که کردی. مرود از. یادت(حافظ)

سرو. چمان من. چرا میل. چمن. نمیکند
همدم. گل نمیشود. یاد سمن. نمیکند(حافظ)

ســــاقی به. نــور بــاده. برافــروز. جــام ما
مطرب بگو. که کار جهان. شد به. کام ما(حافظ)

سحر کرشمه. چشمت به. خواب میدیدم
زهی. مراتب خوابی. که به. زبیداریست(حافظ)

ساقی. بیا که یار. ز رخ پرده. بر گرفت
کار چراغ. خلوتیان. باز در. گرفت(حافظ)

سنگ اندر. بر بسی. دویدیم. چو آب
بار همه. خار و خس. کشیدیم. چو آب(خاقانی)

سر در. کف پایت نهم. ای یار. یگانه

روزی. که درآیی. ز درم مست. شبانه(اوحدی مراغه ای)

شعر با س مفهومی

سود. و سرمایهٔ من. گر رود. باکی نیست

ای تو. عمر من و. سرمایهٔ هر. سود بیا(مولانا)

سرسال. کز گنبد. تیز رو

شعار. جهان را. شدی روز. نو(نظامی)

سپه را. بدان. سان بیاراست. شاه

که نظاره. گشتند. خورشید و. ماه(فردوسی)

سپندی. بیار ای جهان. دیده پیر

بر آتش. فشان در. شبستان. میر(نظامی)

ساق. هایش. کشیده و. مقبول

روح شهوت. در آن نموده. حلول(ملک الشعرای بهار)

سرمایه ی. عیش. صحبت یاران. است

دشواری مرگ. دوری ایشان. است(استاد خلیلی)

سر برآرید. حریفان که. سبوئی. بزنیم

خواب را. رخت بپیچیم. و به سوئی. بزنیم(شهریار)

شعر خوب هم مانند کتاب خوب است. همه میتوانند شعر بگویند ولی شعر خوب سرودن تخصصی است.

منبع : persiansarenotarabs